گيرم که دست نحست يه بار ديگه رو شه

کجابودي شبايي که از غمت ميسوختم

دلـي واسـم نـمونده مـن دلـمو فروخـتم

تو چنگ مرگ اسيري داري آتيش مي گيري

روت و برم با اين حـال بـازم از رو نـميـري

ديگـه نـيا کنـارم حـوصـله تـو نـدارم

بديهايي که کردي نذار به روت بيارم

تو باختي زندگيت و چيش و مي خواي بسازي

جـوونـيتم که لـه شـد ديگه به چـيت مي نـازي

ميري برو چه بهتر يه فتنه از زمين کم

ميگي چيکار کنم ها خب ميري به جهنم

يه ويرونه رو چشمام شهرفرنگ ميديدن

نه تو قشنگ نبودي چشام قشنگ ميديدن

سوزوندمت حسابي فکرنکني که گنجي

ميخوام به دل بگيري ميخوام ازم برنجي